ماه ، مریخ و فراتر از آن: برنامه های بلند پروازانه چین در فضا

 

چین در شرف تجربه کاری است که فقط ایالات متحده و (خیلی کوتاه) اتحاد جماهیر شوروی قبلاً آن را انجام داده اند: فرود موفقیت آمیز یک فضاپیما در سطح مریخ.

انتظار می رود یک کشتی چینی به نام Tianwen-1 پس از گردش به دور این سیاره از ماه فوریه ، یک هیئت فرود را برای فرود دشوار در جو نازک مریخ ارسال کند ، احتمالاً بلافاصله در روز شنبه.  اگر همه چیز خوب پیش برود ، این وسیله نقلیه و مریخ نوردی که حمل می کند ، به سه فضاپیمای ناسا که قبلاً در حال کاوش در این سیاره هستند ، می پیوندند.

ماموریت چین به مریخ شاید کمتر از مأموریت ناسا سکسی به نظر برسد ، زیرا اساساً بهره برداری از آمریکایی ها را دهه ها پیش تکرار می کند ، اما سنگ بنای دیگری برای آرزوی چین برای تبدیل شدن به “یک قدرت بزرگ فضایی” است ، همانطور که شی جین پینگ ، رهبر عالی این کشور ، اظهار داشت در ماه گذشته

هنوز مراحل بالقوه ای در پیش است.  در اینجا آنچه شما باید در مورد آنها بدانید آورده شده است.

ماه

در ژانویه 2019 ، چین اولین کشوری بود که کاوشگری را در آن سوی ماه قرار داد ، بخشی که دائماً از زمین دور است.  این دومین فرود موفقیت آمیز ماه در چین پس از یک مورد در سال 2013 بود.

در همان سال ، او مریخ نوردی را روی سطح ماه قرار داد ، که مدتها پس از سه ماه که انتظار می رفت ادامه یابد ، تا امروز نیز به کار خود ادامه می دهد.  طبق گزارشی از تلویزیون دولتی چین ، اواخر ماه آوریل ، او نزدیک به نیم مایل از نقطه شروع خود در دهانه فون کارمان نزدیک قطب جنوب ماه در حال راه رفتن بود.

در دسامبر ، چین کاردستی دیگری را به ماه فرستاد.  وی نزدیک به 4 کیلوگرم سنگ و خاک را در مجاورت جسم آتشفشانی به نام مونس رومکر جمع کرد و آنها را به زمین بازگرداند – اولین نمونه های ماه از نمونه هایی که مأموریت Luna 24 اتحاد جماهیر شوروی در سال 1976 جمع آوری کرد. برخی از نمونه ها در معرض دید عموم قرار گرفتند در پکن با پمپ های بزرگ.

چین کاوشگرهای ماه خود را Chang’e ، الهه ماه در افسانه های خود نامگذاری کرده است.  مطابق اظهارات آژانس فضایی چین ، تا سال 2027 ، سه مورد دیگر از جمله مریخ نوردهای اضافی ، کاوشگر پرواز و حتی آزمایش چاپ سه بعدی در فضا برنامه ریزی شده است. هدف این مأموریت ها ایجاد پایه و اساس پایگاه ماه و بازدید فضانوردان است. یا سرمایه دارهایی که در دهه 2030 چینی خوانده می شوند.  تاکنون فقط ایالات متحده است

 برنامه ها مردم را در ماه قرار داده است.

در ماه مارس ، آژانس فضایی روسیه “روسکاسموس” گفت که برای ساخت یک ایستگاه تحقیقاتی ماه با چین همکاری خواهد کرد ، اگرچه این کشورها هنوز جزئیات هیچ برنامه مشترکی را ارائه نداده اند.

ایستگاه فضایی رقیب

پرتاب ماژول هسته ای چین در ماه آوریل برای آخرین ایستگاه فضایی مداری خود ، بیش از حد انتظار توجه بین المللی را به خود جلب کرده است – به دلایل اشتباه.  هنگامی که در مدار قرار گرفت ، شتاب دهنده اصلی موشک در آنچه “ورود مجدد کنترل نشده” نامیده می شود ، به طرز شومی به زمین برگشت.  لاشه هواپیما در ماه می در اقیانوس هند فرود آمد و مالدیو را از دست داد و انتقاداتی را نسبت به پرتاب سنگین ترین موشک خود به نام Long March 5B توسط چین ایجاد کرد.

استارت آپ های بیشتری مانند او هنوز در راه هستند.  این مأموریت اولین مورد از 11 مورد مورد نیاز برای ساخت سومین و بلند پروازانه ترین ایستگاه فضایی چین تا پایان سال 2022 بود. دو موشک دیگر Long March 5B ماژول های دیگری را حمل می کنند و گزینه های دیگر قطعات کوچکتر را پرتاب می کنند.  چهار مأموریت ، یکی برای ژوئن برنامه ریزی شده است ، فضانوردان چینی را بیش از چهار سال به فضا برمی گرداند.

دو ایستگاه فضایی اول در چین نمونه های اولیه کوتاه مدت بودند ، اما این ایستگاه برای مدت یک دهه یا بیشتر طراحی شده است.  رهبر چین شی آن را با پند و اندرز “دو بمب ، یک ماهواره” در دوران مائو تسه تونگ مقایسه کرده است ، که به رقابت چین برای تولید سلاح هسته ای ، نصب آن بر روی موشک بالستیک قاره پیما و پرتاب ماهواره به مدار اشاره می کند.  مانند همه دستاوردهای چین در فضا ، به عنوان شاهدی بر مهارت حزب کمونیست معرفی می شود.

ایستگاه فضایی بین المللی ، که به طور مشترک توسط ایالات متحده ، روسیه و دیگران توسعه یافته است ، در آستانه پایان عمر خود در سال 2024 است. آنچه اتفاق می افتد بعد مشخص نیست.  ناسا پیشنهاد کرده است که این ایستگاه برای چندین سال دیگر به کار خود ادامه دهد.  روسیه قصد خود را برای عقب نشینی تا سال 2025 اعلام کرده است.

اگر این ایستگاه از مدار خارج شود ، ممکن است چین برای مدتی تنها بازی در این شهر باشد.

این ایستگاه – که به عنوان دو ایستگاه اول ، تیانگونگ یا “کاخ آسمانی” نامگذاری شده است – قادر به اسکان سه فضانورد برای ماموریت های طولانی مدت و حداکثر شش فضانورد برای دوره های کوتاه تر خواهد بود.  چین تیمی متشکل از 18 فضانورد را انتخاب کرده است که برخی از آنها غیرنظامی هستند (فقط یک نفر زن است).  سه نفر اول باید سه ماه را در فضا سپری کنند که این از رکورد 33 روزه فضانوردان چینی که در سال 2016 ثبت شده است ، پیشی می گیرد.

هائو چون ، مدیر آژانس فضایی سرنشین دار چین ، به رسانه های خبری دولتی گفت که فضانوردان سایر کشورها چه در کشتی فضایی چینی و چه به تنهایی اجازه بازدید خواهند داشت ، حتی اگر به مکانیزم پهلوگیری نیاز داشته باشند. “مطابق با چینی ها استانداردها “با ایستگاه فضایی بین المللی متفاوت است.  وی گفت برخی از فضانوردان خارجی در حال آماده سازی نارنگی را قبلاً مطالعه کرده اند.

مریخ و فراتر از آن

مأموریت چینی ها به مریخ ، به نام تیانون (“سوالات به بهشت”) پس از یک شعر کلاسیک ، با یک حرکت سعی می کند قبیله ای از کارهای انجام شده توسط ناسا را ​​طی چندین سال انجام دهد.  این در حال حاضر به دور سیاره در مدار است و مرحله بعدی فرود یک شناور روی سطح برای پرتاب یک مریخ نورد است.  روز جمعه ، آژانس فضایی چین گفت که این فرود زمانی بین شنبه و چهارشنبه انجام می شود.

اتحاد جماهیر شوروی اولین کشوری بود که در سال 1971 کشتی در مریخ فرود آورد ، اما 14 ثانیه پس از پایان کار ، طرف فرود ارتباط خود را متوقف کرد ، احتمالاً به دلیل طوفان شن.  تصویری ناقص یا نامفهوم را منتقل می کند.  از آن زمان ، تعدادی دیگر از تلاش ها برای ظهور ، که توسط چندین کشور انجام شده ، بی نتیجه مانده است.

فقط ایالات متحده موفق به فرود موفقیت آمیز در مریخ شده است – در مجموع هشت مورد ، آخرین مورد از مریخ نورد Perseverance در فوریه است.  (چین در سال 2011 سعی در مدار مریخ داشت اما موشک روسی که آن را حمل می کرد نتوانست از مدار خارج شود و هر دو دوباره به زمین سقوط کردند.)

مدارگرد چینی تیانوان در حال کاوش در مریخ و محل فرود برنامه ریزی شده Utopia Planitia است ، حوض بزرگی در نیمکره شمالی جایی که وایکینگ 2 ناسا در 1976 به آنجا فرود آمد.

در صورت فرود ، کشتی چینی یک سری آزمایشات را انجام می دهد و توپوگرافی ، زمین شناسی و جو سیاره را مطالعه می کند.  یک هدف درک بهتر توزیع یخ در منطقه است که از نظر تئوری می تواند به ادامه بازدیدهای آینده مردم کمک کند.

چین گفته است که قصد دارد دومین فرود خود را تا سال 2028 به مریخ بفرستد و سرانجام نمونه های این سیاره را پس دهد.  این یک کار پیچیده است که ناسا و آژانس فضایی اروپا در حال کار بر روی آن هستند ، به این امید که خاک و سنگهای جمع آوری شده توسط “پایداری” بتواند در سال 2031 به خانه بازگردد. ماموریت چین می تواند در این دهه اتفاق بیفتد و یک رقابت بالقوه ایجاد کند.

علاوه بر احتمال مأموریت آینده با خدمه به مریخ ، چین در حال برنامه ریزی برای یک مأموریت 10 ساله برای جمع آوری نمونه سیارک و عبور از یک دنباله دار است.  وی همچنین مدارهایی را برای ناهید و مشتری پیشنهاد داد.  وی در سال 2024 قصد دارد یک تلسکوپ مداری شبیه هابل را پرتاب کند که اولین بار در سال 1990 پرتاب شد.