اجتناب از مالیات توسط شرکت های چند ملیتی را محدود کنید

 

فرانکفورت ، آلمان – چگونه دولت ها می توانند با انتقال سود خود به کشورهای با مالیات پایین ، از اجتناب از مالیات شرکت های چند ملیتی جلوگیری کنند؟

برای نزدیک به یک دهه ، کشورها با این موضوع دست و پنجه نرم کرده اند ، و تلاش می کنند شرکت ها را از فرار قانونی مالیات با استفاده از پناهگاه های به اصطلاح مالیاتی بازدارند – معمولاً کشورهای کوچکی که شرکت ها را با مالیات کم یا صفر فریب می دهند ، حتی اگر شرکت ها فعالیت واقعی کمی در آنجا داشته باشند .

بحث و گفتگوهای بین المللی در مورد این موضوع پس از آن آغاز شد که جو بایدن ، رئیس جمهور آمریکا ، حداقل نرخ مالیات شرکتی حداقل 15٪ و احتمالاً بالاتر را پیشنهاد کرد.  این پیشنهاد در میان سایر اقتصادهای بزرگ مانند فرانسه و آلمان مورد حمایت قرار گرفت و چشم انداز رویکرد جدیدی را برای مالیات بین المللی در سال جاری افزایش داد.

این حداقل هدفی است که توسط سازمان همکاری اقتصادی و توسعه در پاریس تعیین شده است و رهبر مذاکرات بین بیش از 140 کشور است.

تصویب احتمالی ایده حداقل مالیات در جلسه وزیران دارایی این گروه در روزهای جمعه و شنبه در لندن می تواند به تسریع در معامله کمک کند.

جانت یلن ، وزیر خزانه داری آمریکا گفت که حداقل جهانی به “نژاد ویرانگر به پایین” در مالیات بین المللی پایان می دهد.  طبق گروه حمایت از شبکه عدالت مالیاتی مستقر در لندن ، دولت ها سالانه 245 میلیارد دلار به بهشت ​​های مالیاتی ضرر می کنند.  اگر این پول در عوض در دسترس دولت ها بود ، آنها می توانستند با استفاده از آن ، هزینه های بالای خود را برای کاهش همه گیری مدیریت کنند.

در اینجا چند سوال اصلی آورده شده است:

مالیات حداقل جهانی چیست؟

با داشتن حداقل جهانی ، کشورها قوانین مالیاتی خود را تغییر می دهند تا اگر یکی از شرکت های آنها از سودهایی که در مناطق خارج از کشور مالیات یا مالیات دریافت نمی کنند بهره مند شود ، آن شرکت در داخل با مالیات اضافی روبرو می شود ، زیرا منجر به حداقل نرخ می شود.  یعنی دولت در مقر تا زمانی که به حداقل نرسد ، نرخ مالیات بر درآمد دریایی را افزایش می دهد.

این امر آن را در سراسر جهان تحت مالیات شرکت ها قرار می دهد.  این انگیزه شرکت ها برای هدایت سود خود به کشورهای با مالیات پایین را از بین می برد ، بنابراین این تفکر ادامه دارد ، زیرا اگر این شرکت ها از مالیات خارج از کشور فرار کنند ، به هر حال مجبورند آن را در خانه پرداخت کنند.  حداقل جهانی توافق شده انگیزه کشورها را برای معرفی نرخ مالیات پایین برای جذب شرکتها در درجه اول کاهش می دهد.

بایدن در داخل کشور پیشنهاد دارد نرخ مالیات ایالات متحده در سودهای خارجی شرکت ها را به 21 درصد برساند.  این افزایش در قانون تصویب شده در دوره قبلی سلف او ، دونالد ترامپ ، است که 10.5–13.125 است.  منتقدان می گویند این نرخ همراه با معافیت ها به شرکت ها اجازه می دهد مالیات بر درآمد خارجی خود را به حداقل برسانند.

حتی اگر نرخ بهره ایالات متحده از نرخ جهانی فراتر رود ، تفاوت ممکن است به قدری کم باشد که بیشتر فرصت های دستکاری مالیاتی را از بین ببرد.

مشکل چقدر بغرنج است؟

برای دهه ها ، سود شرکت ها اغلب به واسطه طرح های پیچیده اجتناب ، به بهشت ​​های مالیاتی مهاجرت کرده اند.  از سال 1985 تا 2018 ، متوسط ​​نرخ مالیات جهانی شرکت ها از 49٪ به 24٪ کاهش یافته است ، بنابراین بار مالیات از شرکت ها و سهامداران آنها به دستمزد کارگران منتقل می شود.

در سالهای 2000-2018 ، شرکتهای آمریکایی نیمی از سودهای خارجی را فقط در هفت حوزه قضایی با مالیات پایین ثبت کردند: برمودا ، جزایر کیمن ، ایرلند ، لوکزامبورگ ، هلند ، سنگاپور و سوئیس.  اگرچه کشورهای کوچک نرخ پایینی را تحمیل می کنند ، اما می توانند درآمد قابل توجهی را برای آنها بدست آورند.  این عمل سالانه حدود 100 میلیارد دلار برای وزارت خزانه داری آمریکا ضرر دارد.

این چگونه افراد عادی را بازتاب می دهد؟

چندین راه.  مالیات سود شرکتهای چند ملیتی در نهایت توسط سهامداران این شرکتها پرداخت می شود ، گروهی که معمولاً ثروتمندتر از حد متوسط ​​است.  با کاهش بار مالیاتی درآمد شرکت ها ، بار مالیاتی کلی تمایل به دستمزد و نیروی کار دارد – به عبارت دیگر ، از سهامداران معمول ثروتمند به کارگران عادی.

دلیل دیگر نگرانی: طبق گفته OECD ، شرکت های بزرگی که در آن سوی مرزها فعالیت می کنند با بهره گیری از استراتژی های بین المللی جلوگیری از مالیات که فقط در اختیار شرکت های محلی نیست ، از یک مزیت رقابتی ناعادلانه برخوردار می شوند.

چگونه شرکت ها سود می گیرند تا کمترین نرخ مالیات را پیدا کنند؟

اگرچه برخی از طرح های اجتناب از مالیات غیرقانونی است ، اما اکثر آنها کاملا قانونی است.  بخشی از س isال جوهر اقتصاد مدرن است: این اقتصاد به طور فزاینده ای مبتنی بر دارایی های نامشهود مانند علامت های تجاری ، نرم افزار و سایر دارایی های معنوی است.  جابجایی آنها آسانتر از دارایی های مشهود مانند کارخانه ها است.

یکی از راه های انتقال بدهی مالیاتی ، توافق نامه تقسیم سود است.  این شامل تعیین سهمی از هزینه ها و سود یک شرکت تابعه در حوزه قضایی با مالیات پایین است.  روش دیگر انتقال سود از نرم افزارهای دارای حق چاپ یا سایر دارایی های معنوی به شرکت های تابعه در کشورهایی است که درآمد آنها مشمول مالیات کم یا بدون مالیات است.

اختلاف در مورد مالیات “دیجیتال”

بخشی از گفتگوهای OECD بر پرداخت مالیات از شرکتهایی که در کشورهایی تجارت می کنند ، معطوف شده است که غالباً به دلیل این که شرکتهای شرکتها مبتنی بر اینترنت هستند ، حضور فیزیکی ندارند و بنابراین مالیات کمی یا کمتری برای این فروش می پردازند.  فرانسه 3 درصد “مالیات خدمات دیجیتال” از درآمد را که توسط شرکت های بزرگ در فرانسه کسب می شود تصویب کرده است – اقدامی با هدف غول های فناوری ایالات متحده مانند گوگل ، فیس بوک و آمازون.  کشورهای دیگر نیز این الگو را دنبال کردند.  با این حال ، واشنگتن چنین مالیات های یک جانبه ای را به عنوان شیوه های تجارت نادرست که هدف آنها ناعادلانه شرکت های آمریکایی است ، برچسب گذاری کرده است.

دولت بایدن پیشنهاد می کند با تهیه لیستی از 100 شرکت بزرگ و پردرآمد در جهان – مهم نیست که در چه شغلی کار می کنند – این مشکل را حل کند و به کشورها اجازه دهد براساس فروش محلی خود از آنها مالیات بگیرند.  ایده این است که کشورهای دیگر مالیات دیجیتال یکجانبه خود را لغو کرده و به تنش های تجاری ناشی از آن پایان دهند.

این پروسه از کجا به اینجا می رود؟

هر توافقی با موانعی روبرو است.  یکی از نکات کلیدی ممکن است مکان تعیین حداقل نرخ جهانی باشد.  ممکن است کشورهای با مالیات کم مانند ایرلند که بخشی از مذاکرات نیز هستند با نرخ بالاتر مخالفت کنند.  نخست وزیر وی ، پاسچال دونئو ، 12.5٪ از ایرلند را “یک درصد مناسب” خواند.

توافق در مورد همه یا برخی از موضوعات می تواند در جلسه طرفین روند OECD در تابستان امسال حاصل شود ، به دنبال آن تصویب گروه 20 وزیر دارایی برای دیدار در ونیز در ماه ژوئیه و تصمیم نهایی توسط سران G20 در ماه اکتبر در رم.

حتی بدون توافق نامه امضای جهانی مذاکره شده ، اقدامات یک جانبه و هماهنگ دولتها در واقع می تواند حداقل مالیات را وضع کند.  اگر اقتصاد به اندازه کافی بزرگ که در آن شرکت های چند ملیتی مانند ایالات متحده و کشورهای بزرگ اروپایی ساکن هستند ، روشن کنند که از سود پنهان شده در بهشت ​​های مالیاتی مالیات می گیرند ، این می تواند به بسیاری از اهداف مذاکرات دست یابد.